Πέμπτη 7 Οκτωβρίου 2010

Χωρίς τίτλο

Εδώ που είμαι που λέτε, μας μαθαίνουν ότι πρέπει να παρουσιάζεις αυτά που θέλεις να πεις, ανάλογα με το σε ποιο ακροατήριο απευθύνεσαι, γιατί έτσι λέει καταφέρνεις να πείθεις πιο εύκολα. (Δεν θα το συζητήσουμε τώρα, άλλη φορά.) Αυτό το αριστούργημα που θα δείτε παρακάτω νομίζω είναι από τις καλύτερες πρακτικές εφαρμογές αυτής της θεώρησης των πραγμάτων, και ενδεχομένως θα μπορούσε να αποτελέσει και την απαρχή ενός νέου, ριζοσπαστικού ρεύματος για το χώρο της διαφήμισης.

Τέρμα πια στις εικόνες ανεπίτρεπτα όμορφων γυναικών και αντρών που σχεδόν έρχονται σε οργασμό γλείφοντας το κουτάλι, ενώ τα ιριδίζοντος χρώματος μαλλιά τους ανεμίζουν στο απαλό αεράκι που φυσάει στον καταπράσινο κήπο του, καθόλου, φτωχικού τους.





Δεν υπάρχουν σχόλια: